รูปตัวอย่างเครื่องหัวอัดภาพขาวดำ

 โดยหลักการพื้นฐานหลักๆ เบื้องต้น

  1 ดูว่ามีช่องใส่ฟิล์ม ว่าเป็นใช้กับฟิล์มขนาด

    135 หรือ 120

  2 ดูขนาดค่า F ของเลนส์  

  3 เช็คกลไกตัวปรับสูงต่ำของหัวอัด เพื่อขยายหรือย่อ รูปภาพ

  4  เช็คกลไกลปรับโฟกัสของเลนส์

  ต่ออยู่ระหว่างปลั๊กไฟฟ้ากับเครื่องอัดภาพ 

  ทำหน้าที่ตัดไฟฟ้า ตามเวลาฉายแสงที่ตั้งค่าไว้

  ในสภาพพร้อมใช้งานอย่างสะดวกกับการปฎิบัติงาน  

  - เลนส์     :ขนาดค่า F ของเลนส์

 - ระบบไฟฟ้า  : หลอดไฟฟ้าส่องสว่างเครื่องฉาย สวิทช์ไฟฟ้า

 - ระบบกลไกล  : การเคลื่อนขึ้นลงของหัวอัด และ การปรับโฟกัส

    ค่าคุณสมบัติที่สำคัญ 2 ค่าคือ

   1 ขนาด F ของเลนส์ เช่น 50 , 60,75 ,105 mmจะเป็นค่าคงที่ 

    โดยขนาดเลนส์ต้องเหมาะสมกับขนาดฟิล์มที่ใช้อัด

     เพราะ มีผลกับขนาดของภาพที่ต้องการ

    2 ค่าขนาดรูรับแสงกว้างสุดของเลนส์  เช่น 2.8 ,3.5,4.5

       ลองหมุนปรับวงแหวนดู ค่าตัวเล็กมากรูรับแสงจะเล็กลง

        ค่านี้สัมพันธ์ กับเวลาที่ฉายแสงลงบนภาพ

 ผ่านไปด้านแสงสว่าง  และด้านที่แสงส่องลงมา  ขยับดูมุมต่างๆ     

 ถ้ามีคราบฝุ่น หรือ รา เป่า เช็ดทำความสะอาด 

 แก้ไขให้เรียบร้อยก่อน เพื่อให้ได้คุณภาพภาพในการอัดที่ดีที่สุด

   จัดเตรียมเครื่องมือ อุปกรณ์ และ น้ำยาอัดภาพ  ให้เหมาะสม

  เรียบร้อยแล้ว  ถาดน้ำยาต่างๆ  ในสภาพพร้อมใช้งานจริง 

    ทดลองใส่ฟิล์ม  เปิดเครื่องฉายแสง ปรับขนาด ปรับโฟกัส

  ตามขนาดภาพที่ต้องการอัดบนกระดาษ

   เพราะน้ำยามีหลายตัว ป้องการการลืม

   และเขียนวันที่ผสมน้ำยา เพราะน้ำยาแต่ละตัวจะมีระยะ

    เวลาเสื่อมสภาพหมดอายุโดยต้องอ่านรายละเอียดจากคู่มือ

   หรือฉลากของน้ำยา แต่ละชนิดจัดเตรียมน้ำยา

   ผสมน้ำยา ตามอัตราส่วนของสูตรฉลาก ที่ใช้งาน

  คุณสมบัติห้อง ต้องมืดสนิท และไม่มีแสงลอดจากข้างนอก

   มีม่าน  หรือ ปิดแสงที่จะเล็ดลอดมาจากภายนอกให้หมด

   ในห้องมืด จะติดหลอดไฟฟ้าเซฟไลท์ สีแดง ที่ขนาดส่องสว่าง

   พอเหมาะเท่านั้น ในการทำงาน เพราะแสงจะทำให้

  กระดาษอัดขยายภาพเสียหาย ด้วยคุณสมบัติของกระดาษ

  อัดภาพขาวดำ จะไวแสง ต้องเก็บไว้ในที่มืดตลอดเวลา

  จนกว่าจะใช้งาน โดยฉายภาพลงไปบนกระดาษ

   ส่วนที่แสงกระทบกระดาษ จะปรากฏเป็นสีดำมืดเมื่อแช่น้ำยา  

  สร้างภาพ

 กล่องbox light  และ อาจจะใช่แว่นขยายเพื่อส่องดู

  รายละเอียดของภาพ ถ้ามีฝุ่นผง ก็เป่าฝุ่นด้วยลูกยาง

  ทำความสะอาด

 เพื่อเตรียมบรรจุฟิล์ม  แต่ละยี่ห้อ ก็อาจจะมีรูปร่างต่างกันบ้าง

  ให้แสงจากหลอดไฟผ่านเนื้อฟิล์ม ลงไปฉายลงบนกระดาษ 

  ตรวจสอบทำความสะอาดฝุ่น และแผ่นกระจกสะอาด

   ภาพที่ต้องการ ไม่ให้ช่องกว้างเกินเพราะอาจจะเกิดแสงฟ็อกที่ภาพ

   (สำหรับหัวอัดบางยี่ห้อ จะปรับไม่ได้เป็นช่องขนาดคงที่

    ขนาดพอดี ตามขนาด ฟิล์ม 135  หรือ  ฟิล์ม 120  )

  ใส่เข้าไปในเครื่อง

  เช่น เลนส์บางตัวค่า  4.5   บางตัว   2.8

  ให้ได้ภาพที่ฉายลงมาสว่างที่สุด

  เพื่อให้ปรับโฟกัสของภาพให้คมชัดที่สุดได้ง่าย 

  ให้ได้ขนาดภาพตามต้องการ

  จัดขยับตั้งวางให้ตรงพอดีกับภาพที่ฉายลงมา

   โดยใส่กระดาษทดลอง  ขนาดเท่ากระดาษที่จะใช้อัดภาพ

    ไปที่เอสเซลด้วย  เพราะขนาดความหนาของกระดาษ

    ก็อาจจะมีผลต่อโฟกัสภาพได้ (ถ้าใช้งานที่รูรับแสงกว้าง)

  หลังจากนั้นจึงปรับรูรับแสง ให้ตามความเหมาะสม

  ตามเนื้อฟิล์ม จะมีความสัมพันธ์กับ เวลาฉายแสง

  ชนิดกระดาษ และ สูตรน้ำยา  ซึ่งมีผลสัมพันธ์กันทั้งหมด

  ไม่มีสูตรตายตัว ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ ทักษะ 

  ของผู้อัดภาพเอง  อาจจะมี อุปกรณ์วัดความเข้มของแสง

  หรือ  ทำเทสสต็อป (การทดสอบค่าฉายแสง  ในเวลาต่างๆกัน 

  เพื่อหาค่าเวลาที่พอดี)

  เพื่อไม่ให้ใบอื่นฟ็อกแสงใส่กระดาษ ให้ตรงได้ฉากกับ

  เอสเซล(ที่ทับกระดาษ) จัดวางให้ถูกด้าน เพราะกระดาษจะมี

  สองด้าน ด้านหน้าที่เป็นส่วนไวแสง ใช้ฉายแสงจะมีลักษณะมันลื่น

  วางบนเอสเซล ให้ตรงตั้งฉาก และ ทับขอบกระดาษต้องทำด้วย

   ความระมัดระวังไม่ให้กระดาษเอียง หรือ เอสเซลขยับ

   เพราะจะทำให้ภาพที่ตั้งไว้แล้ว เอียง  หรือ ไหว

   อาจจะใช้ฟิลเตอร์สีแดงของเครื่องอัดกรองแสง

    เพื่อเปิดไฟดูภาพก่อนอีกครั้ง

    สังเกตความเข้มสว่างของภาพที่ฉายลงมาและจำค่าเวลาไว้

     เพื่อแก้ไขปรับเพิ่มลดในครั้งต่อไป

     ภาพที่ฉายแสงมากเกินไปจะมืดดำเกินไป

     ภาพที่ฉายแสงน้อยเกินไปจะขาวเกินไป 

     เวลาที่ฉายลงไปแต่ละวินาทีมีผลต่อภาพ

   เพื่อไม่ให้ทำงานผิดพลาด จัดที่นั่ง และพยายามปรับจัดวางอุปกรณ์

   ที่อยู่คงที่ไว้ให้ตำแหน่งเหมาะสมให้ถนัด ส่วนอุปกรณ์

   ที่ต้องเคลื่อนไหว   สร้างจังหวะการทำงาน  เป็นขั้นตอน คุ้นเคย 

    ก็จะทำงานได้อย่างคล่อง และมีความสุข

  ในการเพิ่มลด แสง เวลาในการฉายแสง

  พื้นที่เฉพาะจุดหรือบางส่วนให้กับภาพ

  เทคนิคที่ใช้มากคือ  การเพิ่มแสง (burning) และ  

  การลดแสง (dogging) ทำให้ภาพแต่ละภาพ ทั้งที่ภาพเดียวกัน

   มีรายละเอียดความเข้มอ่อนไล่แสงเงาของภาพต่างกัน

   ซึ่งภาพบางภาพที่ทำเทคนิคนี้ ก็อาจจะ ไม่ได้สามารถที่จะทำให้  

   ทุกรายละเอียดได้ เหมือนกันอีก จึงเป็นเอกลักษณ์เฉพาะภาพ

  ระวังไม่ให้เอสเซล หรือกระดาษ ขยับ จะทำให้รูปภาพไหว

  นอกจากจะสร้างสรรค์เทคนิค เอฟเฟคให้กับภาพ

  -น้ำยาหยุดภาพ

  -น้ำยาคงสภาพ 

  และ น้ำสะอาดไหลรินเพื่อชำระน้ำยา ตามระยะเวลากำหนด

  ก็อกน้ำไหลรินเพื่อชำระน้ำยาต่างๆ

 อย่าตากวางภาพซ้อนทับกัน

   ตามคู่มือกำหนดเวลา ชนิดของกระดาษ

  ก็นำไปผึ่งตากให้แห้งสนิท ในที่สะอาดเพื่อไม่ให้ฝุ่นติด

  ที่ภาพหรือ  ถ้ามีเครื่องความร้อนขัดมันกระดาษ

  ก็นำกระดาษไปเข้าเครื่องได้เลย

      สรุปการอัดขยายภาพ

      หลังจากได้ถ่ายภาพ และ ฟิล์มที่ล้างออกมาได้อย่างถูกต้องแล้ว 

      การอัดขยายภาพเป็นขั้นตอนที่ มีความละเอียดอ่อนในการทำงาน

      นอกจากเครื่องมือที่พร้อมใช้งาน  น้ำยาผสมถูกต้องตามอัตราส่วน

      ระยะเวลาฉายแสงภาพลงบนกระดาษเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องให้อย่างพอดี แต่ละวินาทีมีผลต่อภาพ

      ไม่ได้มีข้อกำหนดที่แน่นอน ขึ้นอยู่กับ ชนิดกระดาษ เนื้อฟิล์ม และ      คุณสมบัติน้ำยาสร้างภาพ 

      หรือ เทคนิคของผู้อัดภาพเอง ที่ต้องการเปิดรูรับแสงกว้างหรือแคบ

      ต้องใช้ประสบการณ์ และ ประเมินเบื้องต้นได้จากการดูภาพจาก

      เนื้อฟิล์มเนกกาเทีฟ (สีจะตรงข้ามความเป็นจริง )  

      เพื่อกำหนดเวลาในการฉายแสงได้ ใช้จินตนาการเพื่อให้ภาพอย่างที่ต้องการ

       หรือขยายเวลาฉายแสงเพื่อ การใช้เทคนิคต่างๆ เช่น   burning เพิ่มแสงเฉพาะบางพื้นที่   

       เพื่อให้ภาพส่วนนั้นเข้มขึ้น หรือ   dogging การลดแสงที่ฉายลงบางส่วนของภาพเพื่อให้ส่วนนั้น

      ขาวหรือดูสว่างขึ้น นอกจากนั้น    การแช่กระดาษผ่านน้ำยาต่างๆตามระยะเวลากำหนด 

     เพื่อให้ภาพคงทนเก็บได้นาน